Give us this day our bread … Take and eat, this is my body (You will find the text in Italian and in Albanian at the bottom of the page)
In its solemn introduction to the events of the Last Supper, John’s gospel says that Jesus knew that his hour had come to depart out of this world to the Father; having loved his own who were in the world, he loved them to the end (13:1). This is the perspective of the events of this day, the supreme love Jesus had for his own, for me.
Instead of thinking of himself and his personal needs as he approached his departure from this world to the Father, he was concerned with how his friends would fare after his violent arrest and death. It was the night he prayed to the Father, not only for his apostles, but also for those who will believe in me through their word (Jn 17:20). Jesus himself is praying for us, for me.
The supreme sign of his loving us to the end is the gift of his own body and blood as our food and drink. This is what he did throughout his life, what he will do the next day on the Cross: he takes his life into his hands, lets it be broken and gives it to us saying, “Take, eat; this is my body…Drink of it, all of you, for this is my blood of the covenant, which is poured out for many for the forgiveness of sins”. (Mt 26: 27-28)
Loving others to the end is not easy, neither for us, nor for Jesus. In the Garden of Olives he admitted his soul was sorrowful unto death, and asked his closest friends to watch with him. He sweat blood, and needed to be comforted by an angel. Yet, he found the strength to entrust himself fully to his Father in these most personal words, “My Father, if it be possible, let this cup pass from me; nevertheless, not as I will, but as you will.”
This is the night of his betrayal, his arrest, his denial by one of his closest friends, a night of humiliation and torture by his gaolers. May we be given the grace to accept his invitation to stay with him as he struggles to be faithful to his Father, our Father. May he give us the grace to enter more deeply in the mystery of his love for us, his brothers and sisters, to the end.
Below you will find a clip which may help you with your prayer. Panis Angelicus: King’s College, Cambridge
Dacci il nostro pane quotidiano…Prendete e mangiate, questo è il mio corpo
Nella sua introduzione solenne agli eventi dell’Ultima Cena, il Vangelo di Giovanni dice che Gesù sapendo che era giunta la sua ora di passare da questo mondo al Padre, dopo aver amato i suoi che erano nel mondo, li amò sino alla fine (Gv. 13,1). E’ questa la prospettiva degli eventi di questo giorno: il supremo amore che Gesù ha avuto per i suoi, per me.
Invece di pensare a se stesso e ai suoi bisogni, mentre si avvicinava la dipartita da questo mondo al Padre, Gesù era preoccupato di come sarebbe andata ai suoi amici dopo il suo arresto violento e la sua morte. Questa è la notte in cui pregò il Padre, non solo per i suoi apostoli, ma anche per coloro che crederanno in me attraverso la loro parola (Gv 17,20). Gesù stesso sta pregando per noi, per me.
Il segno supremo del suo amarci fino alla fine, fino al compimento, è il dono del suo corpo e del suo sangue come nostro cibo e bevanda. Questo è ciò che aveva fatto durante tutta la sua vita e che avrebbe fatto il giorno seguente sulla croce: prende la sua vita nelle sue mani, lascia che sia spezzata e la dà a noi dicendo: “Prendete, mangiate; questo è il mio corpo… Bevetene, tutti voi, perché questo è il mio sangue dell’alleanza, che è versato per molti per il perdono dei peccati”. (Mt 26, 27-28)
Amare gli altri fino alla fine non è facile, né per noi, né per Gesù. Nell’Orto degli Ulivi ha ammesso che la sua anima era triste fino alla morte e ha chiesto ai suoi amici più intimi di vegliare con Lui. Ha sudato sangue e ha avuto bisogno di essere consolato da un angelo. Ma ha trovato la forza di affidarsi totalmente a suo Padre con queste parole, le sue più personali: “Padre mio, se possibile passi da me questo calice; tuttavia non la mia, ma la tua volontà.”
Questa è la notte in cui fu tradito, fu arrestato, negato da uno dei suoi amici più intimi, una notte di umiliazione e tortura da parte dei suoi carcerieri. Che possiamo ricevere la grazia di accettare il suo invito a stare con lui mentre lotta per rimanere fedele a suo Padre, a nostro Padre. Che Lui possa farci la grazia di entrare più profondamente nel mistero del suo amore per noi, suoi fratelli e sorelle, fino alla fine.
___________
Bukën tonë të përditshme, na and jep sot … Merrni dhe hani, ky është korpi im
Në prezantimin solemn të ngjarjeve të Darkës së Fundit, ungjilli i Gjonit thotë se: Jezusi duke and ditur if the erdhi koha të kalojë prej kësaj bote tek Ati, pasi i deshi të vetët, ata që ishin në botë, the deshi deri në pikën and fundit. (13: 1) . Ky është qëllimi i ngjarjeve të kësaj dite, dashuria and madhe që Jezusi and kishte për të vetët, për mua.
Në vend që të mendonte për veten dhe nevojat and tij staff duke qënë if i afrohej kalimit të tij prej kësaj bote tek Ati, ai ishte i shqetësuar if you give t’ia bënin miqtë and tij pas arrestimit të tij të dhunshëm dhe vdekjes. Ishte born që iu lut Atit, jo vetëm për apostujt and tij , por edhe për të gjithë ata, që, për shkak të fjalës së tire, do të besojnë në mua. (Jn 17, 20) . Vetë Jezusi po lutet për ne, për mua.
Shenja më and madhe and dashurisë së tij deri në pikën and fundit është dhurata and trupit dhe and gjakut të tij si ushqim dhe pije për ne. Kjo është ajo që ai bëri gjatë gjithë jetës së tij, ajo që ai do të bëjë të nesërmen në Kryq: ai and vendos jetën and tij në duart and tij, and thyen dhe na and jep ne duke thënë: “Merrni, hani; ky është korpi im! … Pini prej tij, të gjithë, sepse ky është gjaku im, gjaku i Besëlidhjes, që do të derdhet për të gjithë në shpërblim të mëkateve “. (Mt 26: 27-28)
Të duash të tjerët deri në fund nuk është and lehtë, as për ne, as për Jezusin. Në Kopshtin and Ullinjëve ai pranoi se shpirti i tij ishte i trishtuar deri në vdekje dhe u kërkoi miqëve të tij më të ngushtë që të rrinin zgjuar me të. Ai djersiste gjak dhe kishte nevojë të ngushëllohej nga një engjëll. Megjithatë, ai gjeti forcën që t’ia besojë plotësisht Atit të tij në këto fjalë: “O Atë, nëse do, largoje këtë kelk mundimesh prej meje! Veçse, le të bëhet, jo si dua unë, por vullnesa jote!”
Kjo është born and tradhëtisë së tij, arrestimit të tij, mohimit të tij nga një prej miqëve të tij më të ngushtë, një natë poshtërimi dhe torturimi nga rojtarët and tij. Le të na jepet hiri që të pranojmë ftesën and tij për të qëndruar me të ndërsa mundohet të jetë besnik ndaj Atit, Atit tonë. Le të na japë hir për të hyrë më në brendësi në misterin and dashurisë së tij për ne, vëllezërit dhe motrat and tij, deri në fund.
JesuitReflections 