Love… Of Words & Deeds –  The fifth in a new set of reflections for Lent (Troverete il testo in italiano ed in albanese in fondo alla pagina)

[5] Love with your heart, your mind, your hands

This is one of Pope Francis’ favourite phrases: for any action to be called human it must engage our heart, our mind and our hands. This certainly applies to love, the most human of activities.

We spontaneously link love to the heart, to our desires and emotions. But it also has an intellectual component, related to how we understand the world around us. Finally, love must move us to act, to do something for others.

Even a superficial reading of the Gospel shows us how important the heart is for Jesus: it is where our treasure lies, the true source of all, good or bad, that goes out of us.

That is why the heart is the first place to look at if we want to understand the quality of our love. We love different people in different ways, we are more open and tolerant with some and more rigid and hard with others. Some parts of our heart are harder than others: there is abundant space for those we hold closest, those we admire, while it’s hard to find place for some others, because they are different, or have harmed us or the people we care for.

Love is also a question of the mind. It makes a real difference if I see others as equal to me and to the ones I find it easy to love. We are all the product of God’s love, deserving of respect and love as God’s image and likeness. Whether I believe this or not makes a huge difference to my loving others.

Yet, knowing something is not enough, for there are many conflicts between heart and mind: knowing that all are equal does not necessarily make me less resistant to love certain persons, but it does challenge my heart to become more open and less fearful.

True love then finds expression in deeds rather than in words. The real test of my love lies in my behaviour.

Who is the person or persons I find it easiest to love?  The most difficult? I look at my heart, my mind and my hands, asking Jesus to help me feel grateful for the love that fills my life. I ask him for the grace to become a more integrated person, whose heart and mind are open to more people, and who is ready to dirty my hands for others.

Today we bring you an acoustic guitar cover of Take My Hands by Sebastian Temple.


____________

Ama con il tuo cuore, la tua mente, le tue mani

Una delle frasi preferite di Papa Francesco è questa: perché un’azione possa dirsi umana deve coinvolgere il nostro cuore, la nostra mente e le nostre mani. Questo riguarda sicuramente l’amore, la più umana delle attività.

Spontaneamente colleghiamo l’amore al cuore, ai nostri desideri e alle nostre emozioni. Ma ha anche una componente intellettuale, in relazione a come comprendiamo il mondo che ci circonda. Infine, l’amore spinge ad agire, a fare qualcosa per gli altri.

Anche ad una lettura superficiale il Vangelo ci mostra come il cuore sia considerato importante da Gesù: luogo dove sta il nostro tesoro, fonte di tutto ciò che esce da noi, sia cose buone, sia cattive.

Questo è il motivo per cui il cuore è il primo luogo da guardare se desideriamo comprendere la qualità del nostro amore. Amiamo persone diverse in modo diverso, siamo più disponibili e tolleranti con alcuni e più rigidi e duri con altri. Alcune parti del nostro cuore sono più dure di altre: c’è più spazio per quelli che riteniamo più vicini, che ammiriamo, mentre c’è meno spazio per altri, perché sono diversi, o perché hanno ferito noi o le persone a cui teniamo.

L’amore è anche una questione di mente. Fa molta differenza se considero le persone simili a me e a coloro che mi è facile amare. Tutti siamo frutto dell’amore di Dio, meritiamo rispetto e amore come immagine e somiglianza di Dio. Credere o no questo fa un’enorme differenza nel mio amare gli altri.

Tuttavia sapere una cosa non è sufficiente, perché ci sono molti conflitti fra il cuore e la mente. Sapere che tutti siamo uguali non mi rende necessariamente meno restio ad amare certe persone, ma spinge il mio cuore ad essere più aperto e ad avere meno paura.

Il vero amore poi si esprime più nelle azioni che nelle parole. Il vero test per il mio amore è dato dal mio comportamento.

Quale persona, o persone trovo più facile amare?  Quali più difficile? Osservo il mio cuore, la mia mente e le mie mani, chiedendo a Gesù di aiutarmi ad essere riconoscente per l’amore che riempie la mia vita. Gli chiedo la grazia di diventare una persona più unificata, con il cuore e la mente aperte a più persone e di essere disponibile a sporcarmi le mani per gli altri.
_________

Duaj me zemrën , mendjen dhe me duart e tua!

Kjo është një nga frazat më të preferuara të Papa Françeskut: çdo veprim që ka të bëjë me qënjen njerëzore  duhet të përfshijë zemrën, mendjen dhe duart. Kjo sigurisht që aplikohet në dashuri  ,në shumicën e veprimeve njerëzore .

Ne e lidhim në mënyrë spontane dashurinë me zemrën, me dëshirat dhe emocionet tona. Por ajo gjithashtu ka një komponent intelektual, lidhur me mënyrën se si  ne e kuptojmë botën përreth nesh. Përfundimisht, dashuria duhet të na shtyjë të veprojmë, të bëjmë diçka për të tjerët.

Madje edhe një lexim sipërfaqësor i Ungjillit na e  tregon se sa e rëndësishme është zemra për Jezusin: është vendi ku qëndron thesari ynë, burimi i vërtetë i të gjithave, e mira  apo e keqja, që del nga ne.

Kjo është edhe arsyeja pse zemra është vendi I parë ,në qoftë se duam te dime për cilësinë e dashurisë sonë. Ne i duam njerëz të ndryshëm në mënyra të ndryshme, ne jemi më të hapur dhe tolerantë me disa dhe më të ngurtë dhe më të vështirë me disa  të tjerë. Disa pjesë të zemrës tonë janë më të vështira se disa të tjera: ka hapësirë ​​të bollshme për ata që ne i mbajmë më të afërt, ata që admirojmë, ndërsa është e vështirë të gjesh vend për disa të tjerë, sepse ata janë të ndryshëm, ose na kanë dëmtuar neve ose njerëzit për të cilët ne kujdesemi.

Dashuria është gjithashtu një çështje e mendjes. Kjo bën një ndryshim të vërtetë nëse I  shoh të tjerët si të barabartë me veten dhe dhe si rrjedhojë e kam  më të lehtë për të dashur. Ne të gjithë jemi produkt i dashurisë së Zotit, duke merituar respektin dhe dashurine si imazhi dhe ngjashmëria e Tij. E përsëri besoj se kjo apo ajo nuk bën një ndryshim të madh drejt dashurisë time për të tjerët.

Megjithatë, dija e diçkaje nuk mjafton, për sa kohë që ekzistojnë shumë konflikte mes zemrës dhe mendjes: Fakti që e di se të gjithë janë të barabartë nuk më detyron domosdoshmërisht të bëhem më pak rezistente për të dashur persona të caktuar, por e sfidon zemrën për t’u bërë më e hapur dhe për të mos patur frikë.

Dashuria e vërtetë pastaj gjen shprehje në vepra më shumë sesa në fjalë. Testi i vërtetë i dashurisë sime qëndron në sjelljen time.

Kush është personi ose personat që unë e kam më të lehtë për të dashur? Po më të vështirë? Unë e shikoj këtë në zemrën time, në mendjen time dhe në duart e mia, duke i kërkuar Jezusit që të më ndihmojë për të qënë mirënjohës për dashurinë që mbush  gjithë jetën time. Unë i lutem Atij që të ma japë hirin për të qenë një personi I tillë, që mendja  zemra ime të jenë të hapura për më shumë njerëz dhe që të jemë i gatshëm të bëj pis  duart e mia duke i përdorur ato për të tjerët.