Love… Of Words & Deeds –  The ninth in a set of reflections for Lent (Troverete il testo in italiano ed in albanese in fondo alla pagina)

[9] Do not forget the poor!

During this year’s meeting of the rich and powerful in Davos, we were told that the world’s 26 richest people own as much as the poorest 50%. It requires considerable effort to grasp how a group of people who can fit in one room can possess as much wealth as 3,500 million people. Moreover, we are told that last year saw the rich once again become richer and the poor poorer, meaning that resources are being transferred from the poor to the rich!

The scale of suffering and injustice in our world is the biggest challenge to our love.  Is it really possible to love everybody, even those I do not know and have never met? My heart is simply not big enough to open itself to such intractable situations.

When Jesus was asked to explain the commandment of loving our neighbours as ourselves, he replied by telling the story of the good Samaritan who meets someone in dire need, and does something very concrete to help him. (Lk 10:25-37) His concluding words were, ‘Go and do likewise’.

Very often our world seems to respond to the poverty and utter injustice that inhabit it by just shrugging its shoulders and saying, ‘I am not my brother’s keeper’. But we already know the standard by which we will be judged: ‘I was hungry, I was thirsty and you gave me to eat and drink’ (Mt 25: 31-46).

It is after all about our heart. Is there place for refugees in my heart, or is too small and distracted to notice them? Is my love for the poor only words without deeds? Do I look the other way, like the priest and the levite in the parable? Or I might just not even notice them, like the rich man who did not see Lazarus at his doorstep. (Lk 16: 19..)

The moment Pope Francis was elected Pope, a Brazilian cardinal sitting next to him during the election, told him, Do not forget the poor! These words hark back to the advice given by the apostles to Paul as he embarked on his mission as the apostle of Christ: ‘They only asked us to remember the poor– the very thing I also was eager to do’ (Gal 2:10).

The early Christian writers tell us that at heaven’s door we will be met by the poor. If they know us, they will welcome us and show us the way in.

Click on the image below to follow the prayer video


________________

Non scordarti dei poveri!

Quest’anno durante un meeting di ricchi e potenti, il Forum economico mondiale di  Davos,  è stato detto che le 26  persone più ricche del mondo possiedono beni pari al  50% dei più poveri. Richiede uno sforzo notevole comprendere come un gruppo di persone che potrebbe entrare in una stanza possa possedere la ricchezza di tre miliardi e mezzo di persone. Inoltre è stato detto che lo scorso anno ha visto ancora una volta i ricchi diventare più ricchi e i poveri più poveri. Ciò significa che le risorse si stanno trasferendo dai poveri verso i ricchi!

Il grado di sofferenza e di ingiustizia del nostro mondo è la sfida più grande per il nostro amore. E’davvero possibile amare tutti, anche quelli che non conosco e non ho mai incontrato? Il mio cuore non è abbastanza grande per aprirsi a queste situazioni inarrivabili.

Quando hanno chiesto a Gesù di spiegare il comandamento di amare il prossimo come se stessi, Egli ha risposto raccontando la parabola del buon Samaritano che incontra qualcuno che ha un bisogno disperato e fa qualcosa di molto concreto per aiutarlo (Lc 10, 25-37). E le sue parole conclusive sono state:‘Andate e anche voi fate lo stesso’.

Molto spesso il nostro mondo sembra rispondere alla povertà e alla totale ingiustizia che lo abitano con una scrollata di spalle e dicendo: ‘Non sono il custode di mio fratello’. Ma conosciamo già il metro con cui saremo giudicati : ‘Avevo fame, avevo sete e mi avete dato da mangiare e da bere’ (Mt 25, 31-46).

Dopotutto riguarda iol nostro cuore. C’è posto per i rifugiati nel mio cuore, o è troppo piccolo e distratto per notarli? Il mio amore per i poveri sono solo parole senza fatti? Guardo dall’altra parte come il sacerdote e il levita della parabola? O potrei non averli neanche notati come l’uomo ricco non ha visto  Lazzaro alla sua porta.  (Lc 16 19-ss)

Quando Papa Francesco è stato eletto papa, un cardinale brasiliano seduto vicino a lui durante l’elezione gli ha detto: Non scordarti dei poveri!  Queste parole richiamano il consiglio dato dagli apostoli  a Paolo mentre intraprendeva la sua mission come apostolo di Cristo: ‘Ci chiesero solo di ricordarci dei poveri – proprio la cosa che anche io ero desideroso di fare’ (Gal 2,10).

I primi scrittori cristiani  ci dicono  che alla porta del paradiso ci verranno incontro i poveri. Se ci riconosceranno ci daranno il benvenuto e ci faranno entrare.
___________________

Mos harroni të varfërit!

Gjatë takimit të këtij vitin në Forumin Ekonomik Botëror të mbajtur në Davos, përgjatë diskutimit mbi të pasur dhe të varfër u tha se 26 njerëzit më të pasur në botë kane më shumë para se gjysma më e varfër e njerëzimit . Kjo kerkon një përpjekje të konsiderueshme për të kuptuar se si një grup njerëzish që lehtesisht mund të futen në një dhomë mund të posedojnë aq shumë pasuri sa 3,5 milionë të varfër .Për më tepër, na është thënë se vitin e kaluar u pa që të pasurit edhe njëherë u bënë më të pasur dhe të varfërit akoma më të varfër, që do të thotë se burimet po transferohen nga të varfërit tek të pasurit!

Shkalla e vuajtjes dhe e padrejtësisë në botën tonë është sfida më e madhe për dashurinë tonë. A është  me të vërtetë e mundur ti duam të gjithë, madje edhe ato që nuk i njohim dhe kurrë nuk i kemi  takuar? Zemra ime nuk është aq e madhe për t’u hapur në situata të tilla të vështira.

Kur Jezusit iu kërkua të shpjegonte urdhërin për të dashur të afërmin si veten, Ai u përgjigj duke treguar historinë e samaritanit të mirë që i pergjigjet tjetrit në nevojën urgjente ,momentale e shumë konkrete. (Lk 10:25-37)  Dhe përfundoi me këto fjalë përmbledhëse : ‘Shko e vepro dhe ti në këtë mënyre ‘.

Shumë shpesh, bota jonë duket se i përgjigjet varfërisë dhe padrejtësisë së plotë që e banon duke rrahur shpatullat e duke thënë: “Unë nuk jam rojtari i vëllait tim“. Por ne tashmë e dimë standardin me të cilin do të gjykohemi: ‘Isha i uritur, kisha etje dhe më dhatë për të ngrënë e për të pirë’ (Mt 25: 31-46).

Kjo pas gjithë kësaj ka lidhje me zemrën tonë. A ka vend për refugjatët në zemrën time, apo është shumë e vogël dhe nuk preukupohet për t’i vënë re keto? A është dashuria ime për të varfërit vetëm fjalë , pa vepra?Si  e shoh unë veten time  në shëmbëlltyrë , në vendin e priftit , te levitit ?Apo mund të mos i vërej fare  ata , si njeriu i pasur që nuk e pa Lazrin në pragun e deres. (Lk 16: 19..)

Në momentin që Papa Francesku u zgjodh Papë, një kardinal brazilian i ulur pranë tij gjatë zgjedhjeve, i tha , Mos harro të varfërit! Këto fjalë na kthejne te këshilla që apostujt i japin  Palit, kur ai filloi misionin e tij si apostull i Krishtit: ‘Ata vetëm kërkuan të kujtojmë të varfërit – nje gjë që unë gjithashtu isha i etur për ta bërë‘ (Gal 2: 10).

Shkrimtarët e hershëm të krishterë na thonë se në derën e qiellit do të takohemi nga të varfrit. Nëse ata na njohin, ata do të na mirëpresin dhe do të na tregojnë rrugën.