(Traduzione in italiano ed albanese in fondo alla pagina)
Ecological conversion: Why should I change? [10] – We need to slow down and use our power wisely

One of the many lessons that we are learning from the coronavirus pandemic is that we wield enormous technological power, something that brings with it huge advantages and great possibilities of a speedy solution to our problems. Yet by itself it cannot be enough. It is also obvious that such power can be dangerous.

Technology can give us the false impression that we can solve all our problems, even the most complex ones, with relative ease, and that the only possible way is forward. Humanity has always intervened in nature, but always within the limits of the possibilities offered by the things themselves.

‘It was a matter of receiving what nature itself allowed, as if from its own hand. Now, by contrast, we are the ones to lay our hands on things, attempting to extract everything possible from them while frequently ignoring or forgetting the reality in front of us. Human beings and material objects no longer extend a friendly hand to one another; the relationship has become confrontational. This has made it easy to accept the idea of infinite or unlimited growth, which proves so attractive to economists, financiers and experts in technology. It is based on the lie that there is an infinite supply of the earth’s goods, and this leads to the planet being squeezed dry beyond every limit.’ (Laudato Sii, 106)

This paradigm has consequences not only on the physical world, but also on the way we understand ourselves and our lives. Pope Francis reminds us that we have to accept that technological products are not neutral, for they create a framework which ends up conditioning lifestyles and shaping social possibilities that are not always for the benefit of the majority of humankind but are rather dictated by the interests of certain powerful groups. (LS 107)

We need to break free of this technocratic paradigm, where very often the experts claim to be the only ones that can take good decisions, for the majority cannot understand the complexity of the issues. Yet this does not seem to be taking us forward, but towards a rapidly deteriorating environment.

Politics must once more wrest control of the world for its citizens, rediscover how to use technology as an instrument at the service of us all.  We must learn to feel more involved, more responsible, making use of the wisdom humanity has accumulated over the ages.

ACT… Pay attention to how your focus on technology leads to lost opportunities for human interaction. Be aware. Stop. Look up. And relate.

VIEW…. Today’s video by Gerd Leonhard demonstrates how we should embrace technology but not become it.

______________________

Abbiamo bisogno di rallentare e di usare saggiamente il nostro potere

Una delle tante lezioni che stiamo imparando dalla pandemia di coronavirus è che abbiamo fra le mani un enorme potere tecnologico, che porta vantaggi enormi e fornisce grandi possibilità di trovare soluzioni veloci ai nostri problemi. Tuttavia da solo non è sufficiente. Infatti è allo stesso tempo ovvio che un tale potere può essere pericoloso.

La tecnologia  può darci la falsa impressione di poter risolvere tutti i nostri problemi, anche i più complessi, con relativa facilità e che il progresso sia l’unica via possibile. L’umanità ha sempre  esercitato un intervento sulla natura, ma sempre nei limiti delle possibilità offerte dalle cose stesse.

‘Si trattava di ricevere quello che la realtà naturale da sé permette, come tendendo la mano. Viceversa, ora ciò che interessa è estrarre tutto quanto è possibile dalle cose attraverso l’imposizione della mano umana, che tende ad ignorare o a dimenticare la realtà stessa di ciò che ha dinanzi. Per questo l’essere umano e le cose hanno cessato di darsi amichevolmente la mano, diventando invece dei contendenti. Da qui si passa facilmente all’idea di una crescita infinita o illimitata, che ha tanto entusiasmato gli economisti, i teorici della finanza e della tecnologia. Ciò suppone la menzogna circa la disponibilità infinita dei beni del pianeta, che conduce a “spremerlo” fino al limite e oltre il limite.’ (Laudato Sii, 106)

Questo paradigma ha delle conseguenze non solo sul mondo naturale, ma anche nel modo con cui comprendiamo noi stessi e le nostre vite. Papa Francesco ci ricorda che  dobbiamo accettare che i prodotti della tecnica non sono neutrali, poiché creano una trama che finisce per condizionare il nostro stile di vita e orientare le possibilità sociali che non sono sempre a beneficio della maggioranza del genere umano, ma sono dettate piuttosto dall’interesse di certi gruppi di potere. (LS 107)

Abbiamo bisogno di liberarci da questo paradigma tecnocratico, secondo il quale molto spesso gli esperti pretendono di essere gli unici a poter prendere delle buone decisioni, poiché la maggioranza delle persone non è in grado di comprendere la complessità dei problemi. Tuttavia questo non sembra farci progredire, ma portarci ad un rapido deterioramento dell’ambiente.

I politici devono ancora una volta riprendere controllo del mondo a beneficio dei suoi cittadini, riscoprendo come usare la teconologia, ossia come uno strumento a servizio di tutti. E noi dobbiamo imparare a sentirci maggiormente coinvolti, maggiormente responsabili, facendo tesoro della saggezza che l’umanità ha accumulato nei secoli.

(Translated by Maria Fiore)

___________________

Duhet të ngadalësojmë dhe te përdorim fuqite tona me mençuri

Një nga mësimet e shumta që po mësojmë nga pandemia e koronavirusit është se ne kemi një fuqi të jashtëzakonshme teknologjike, diçka që sjell me vete avantazhe të mëdha dhe mundësi të mëdha për një zgjidhje të shpejtë të problemeve tona. Megjithatë në vetvete nuk mund të jetë e mjaftueshme. Gjithashtu eshte e qartë se një fuqi e tillë mund të jetë e rrezikshme.

Teknologjia mund të na japë përshtypjen e rremë se ne mund të zgjidhim të gjitha problemet tona, madje edhe ato më te nderlikuara, me lehtësi relative, dhe se mënyra e vetme e mundshme është përpara. Njerëzimi gjithmonë ka ndërhyrë në natyrë, por gjithmonë brenda kufijve të mundësive që ofrojnë vetë gjërat.

‘Ishte çështje e marrjes së asaj që natyra lejoi, sikur nga vete dora e saj. Tani, përkundrazi, ne jemi ata që shtrojmë duart mbi gjërat, duke u përpjekur të nxjerrim gjithçka të mundshme prej tyre, ndërkohe qe shpesh injorojmë ose harrojmë realitetin para nesh. Qeniet njerëzore dhe objektet materiale nuk i shtrijnë më një dorë miqësore njëri-tjetrit; marrëdhëniet janë bërë konfrontuese. Kjo ka bërë të lehtë pranimin e idesë së një rritje të pafundme ose të pakufizuar, e cila duket kaq tërheqëse për ekonomistët, financuesit dhe ekspertët e teknologjisë. Ajo bazohet në gënjeshtrën se ekziston një furnizim i pafundëm i burimeve të tokës, dhe kjo çon që planeti të thahet përtej çdo kufiri. ”(Laudato Si, 106)

Ky shembull ka pasoja jo vetëm në botën fizike, por edhe në mënyrën se si ne e kuptojmë veten dhe jetën tonë. Papa Françesku na kujton se duhet të pranojmë që produktet teknologjike nuk janë neutrale, sepse ato krijojnë një kornizë e cila përfundon në kufizimin e stilit të jetesës dhe formimin e mundësive shoqërore, të cilat jo gjithmonë janë në dobi të shumicës së njerëzimit, por përkundrazi janë të diktuara nga interesat e disa grupeve të caktuara të fuqishme. (LS 107)

Ne duhet të çlirohemi nga kjo tendence dominuese, ku shpesh ekspertët pretendojnë se janë të vetmit që mund të marrin vendime të mira, sepse shumica nuk mund ta kuptojë kompleksitetin e çështjeve. Megjithatë kjo nuk duket se po na çon përpara, por drejt një ambienti që po përkeqësohet shpejt.

Politika duhet të kontrollojë edhe një herë botën mbi qytetarët e saj, duke zbuluar sesi të përdor teknologjinë si një instrument në shërbim të të gjithëve. Ne duhet të mësojmë të ndjehemi më të përfshirë, më të përgjegjshëm, duke përdorur mençurinë që njerëzimi ka grumbulluar në shekuj.

(Translated by Elizabeta Murcaj)