(Traduzione in italiano ed albanese in fondo alla pagina)

Be Reconciled [7] – Purifying our memories

This phrase, so often used by St John Paul II, shows a real insight into the process of forgiveness. We often think that we cannot forgive because we cannot forget the wrong done to us, however hard we try.

This shows a naïve understanding of what goes on in our hearts and minds. Do we really expect ourselves to forget what happened to us just because we want to? Can I ever forget an event that changed forever my life or that of someone I love dearly? Probably the harder we try the more difficult it becomes to really forget.

Pope John Paul suggests an alternative: we cannot erase our memories but we can purify them. We can try to remove their toxic elements, and in this way we can go beyond them. I will not be able to forget the harm done to me, but I will not let that memory poison my heart.

Some weeks ago I watched a short documentary on reconciliation in the Basque country, and one man was saying how the terrorist who killed his mother is now out of jail, and he meets him regularly at the municipal swimming pool. This is very hard for him, but he decided not to tell his son that the man next to them is the one who murdered his grandmother: he wants to break the chain of violence.

How many conflicts drag on and on because we do not take the step to purify our memories! So much hatred between peoples that is based on past atrocities, often committed by both sides in a never-ending spiral of violence and hatred. How many families live in mutual resentment for mistakes or injustices committed a long time ago. Sometimes we may feel obliged to make sure the wound is kept open, and passed on to the next generation.

Yet, there are also as many examples of people with big hearts who knew how to break these toxic cycles of violence and hatred. Nelson Mandela, after 25 years in prison, chose not to take revenge when he took power in South Africa, and instituted the Truth and Reconciliation commission. And seeing St John Paul visiting his would-be assassin in his prison cell sent a strong message that still goes well beyond words.

‘Blessed are the peacemakers, for they shall be called children of God’.

AUDIO-VISUAL AID: A song today – ‘Take Lord, Receive’, by the St Louis Jesuits.

Purificare la nostra memoria

Questa espressione, usata tanto spesso da s. Giovanni Paolo II, mostra una comprensione profonda del processo del perdono. Spesso pensiamo di non essere capaci di perdonare perché, per quanto ci sforziamo, non riusciamo a dimenticare il male che ci è stato fatto.

Ma questo rivela una comprensione ingenua di come funzionano il nostro cuore e le nostre menti. Ci aspettiamo davvero di dimenticare ciò che ci è accaduto solo perché lo vogliamo? Potrò mai dimenticare un avvenimento che ha cambiato per sempre la vita mia, o di qualcuno che amo profondamente? Probabilmente più ci sforziamo più diventa difficile dimenticare davvero.

Papa Giovanni Paolo ci ha suggerito un’alternativa: non possiamo cancellare la nostra memoria, ma possiamo purificarla. Possiamo provare a eliminare gli effetti tossici e in questo modo andare oltre. Non posso riuscire a scordare il male che mi è stato fatto, ma posso non permettere che la memoria mi avveleni il cuore.

Alcune settimane fa ho visto un breve documentario sulla riconciliazione nei Paesi Baschi: un uomo raccontava che il terrorista che aveva ucciso sua madre era uscito di prigione e che, regolarmente, lo incontrava quando si recava alla piscina comunale. Era un’esperienza molto pesante per lui, ma aveva deciso di non raccontare a suo figlio che l’uomo che gli stava vicino era l’assassino di sua nonna: voleva interrompere la catena di violenza.

Quanti conflitti si trascinano perché non si fa il passo della purificazione della memoria! Quanto odio fra i popoli trae origine da atrocità compiute nel passato, spesso commesse da tutte e due le parti, in una spirale di odio e violenza. Quante famiglie vivono nel reciproco risentimento a causa di errori o ingiustizie di tanto tempo fa. Talvolta ci si sente obbligati a fare in modo che le ferite rimangano aperte e passino alla generazione successiva.

Tuttavia, ci sono anche tanti esempi di persone dal cuore grande che sanno spezzare queste spirali tossiche di violenza e di odio. Nelson Mandela, dopo 25 anni di prigione, scelse di non vendicarsi e di istituire la commissione di Verità e Riconciliazione. E s. Giovanni Paolo andando a visitare nella cella della sua prigione l’uomo che avrebbe potuto ucciderlo ci ha mandato un messaggio forte, che va ben oltre le parole.

‘Beati gli operatori di pace, perché saranno chiamati figli di Dio’.

______

Pastrimi i kujtimeve tona

Kjo frazë, e përdorur shpesh nga Shën Gjon Pali II, shfaq një veshtrim të vërtetë në procesin e faljes. Shpesh mendojmë se nuk mund të falim sepse nuk mund të harrojmë të keqen që na është bërë, sado të përpiqemi.

Kjo tregon se ne kemi një kuptim sipërfaqësor të asaj që ndodh në zemrat dhe mendjet tona. A presim me të vërtetë që vetja jonë të harrojë atë që na ka ndodhur vetëm sepse duam ta bëjmë? A mund të harroj ndonjëherë një ngjarje që ndryshoi përgjithmonë jetën time ose të dikujt që e dua shumë? Ndoshta sa më shumë përpiqemi të harrojmë me të vërtetë , aq më e vështirë bëhet .

Papa Gjon Pali sugjeron një alternativë: ne nuk mund t’i fshijmë kujtimet tona por mund t’i pastrojmë ato. Ne mund të përpiqemi të heqim elementet toksike tek ato ,duke shkuar  në këtë mënyrë përtej tyre. Nuk do të jem në gjendje të harroj dëmin që më është bërë, por të pakten nuk do ta lejoj atë kujtim të helmojë zemrën time.

Disa javë më parë pashë një dokumentar të shkurtër mbi pajtimin në vendin Bask ku një burrë po tregonte se si terroristi që vrau nënën e tij tani është jashtë burgut, dhe për më tepër ai e takon atë rregullisht në pishinën publike të notit. Kjo është shumë e vështirë për të, por megjithate ai vendosi të mos i tregonte djalit të tij se njeriu që qëndronte pranë tyre ishte ai që vrau gjyshen e tij: pra me këtë gjë ai dëshiron të thyejë zinxhirin e dhunës.

Sa konflikte zvarriten dhe zgjaten e zgjaten sepse ne nuk hedhim hapin për të bërë atë që është pastrami i kujtimeve tona! Kaq shumë urrejtje mes popujve që bazohet në mizoritë e së kaluarës, shpesh të kryera nga të dy palët në një spirale të pafund të dhunës dhe urrejtjes. Sa familje jetojnë në inat të ndërsjellë për gabime ose padrejtësi të bëra shumë kohë më parë. Madje ndodh ndonjëherë që mund të ndiejme që të sigurohemi që plaga të mbahet e hapur dhe të kalohet te brezi tjetër.

Sidoqoftë, ka po aq shembuj të njerëzve me zemër të madhe që ditën si të prishnin këto cikle toksike të dhunës dhe urrejtjes. Nelson Mandela, pas 25 vitesh burg, zgjodhi të mos hakmerret kur mori pushtetin në Afrikën e Jugut duke themeluar Komisionin e së Vërtetës dhe Pajtimit. Gjithashtu duke parë Shën Gjon Palin që viziton vrasësin e tij të mundshëm në qelinë e tij të burgut dërgon një mesazh të fortë që ende shkon përtej fjalëve.

“Lum paqebërësit, sepse ata do të quhen bij të Hyjit”.